donderdag 29 november 2012

Mrs. Mengelmoes is boos op zichzelf maar toch ook een beetje verdrietig.



Ken je mijn blog nog over Rijlessen voor het oudje?
Mrs. Mengelmoes  raakt zo ´n beetje aardig gefrustreerd door diezelfde rijlessen.
Waarom?
Nou ik begin toch echt te geloven dat het waar is wat ze elke keer vertellen, je bent te oud voor dit soort gekkigheid, dat had je met je 18e moeten doen, hoe lang denk je hier nog van te kunnen genieten?

Het lijkt wel of ik  stil sta in mijn vooruitgang en daar baal ik wel heel erg van.
In plaats dat de curve omhoog loopt, loopt hij bij mij naar beneden , met andere woorden ik ga steeds minder rijden en dat frustreert behoorlijk.
Ik heb een fijne instructrice dus daar zal het hem niet aan liggen toch....?

Ik heb het dus schijnbaar niet echt in mijn vingers en het lukt me gewoon niet om na ruim 30 lessen (VAN 2 UREN) over dit dode punt heen te komen.
Wat doe ik dan verkeerd? Ik kan het je echt niet vertellen want ik weet voor mezelf dat ik het heus wel kan. Soms denk ik zet me maar alleen in die Honda en ik rijd hem zo naar Parijs :-)
Maar ja zo gek is ze natuurlijk niet, ik wordt er al met al niet vrolijker van en mijn bankrekening nog minder.
Is natuurlijk ook niet niks 2 uurtjes rijden en bijna 90 euries lichter in je portomoniks, zuccccht.

Opgeven is ook geen optie dus ik ploeter maar door in de hoop dat ik het op de een of andere manier toch nog een beetje onder de knie krijg.

Ik hoop dat het niet zo´n klucht wordt als bij die engelsman die al 22 x is gezakt voor zijn praktijkexamen.


vrijdag 16 november 2012

Voor jou

Ik hou van je om al die kleine dingen die je doet
Je arm om me heen in bed als we slapen
Je warme lijf dicht tegen me aan
Het veilige gevoel dat je me geeft
Plotseling even die aai over mijn voorhoofd 
die onverwachte kus
Je stem als je roept  dat de tosti´s klaar zijn en of ik ook  uit bed kom
Je aandacht en  je liefde voor mij en de kinderen

De kalmte waarmee je alles doet,  je  warme stem 
en zoveel meer
 

Ja, ik hou van je mijn liefste om al die kleine dingen die zo groot zijn.

dinsdag 13 november 2012

NANNE

Het moet een tuin zijn vol met bloemen
een zee van kleuren en van pracht
de zonneschijn zou helder schijnen
je steeds verwarmen met zijn kracht
je hart zou er voor altijd gloeien van liefde die je er overal voelt
en de rivieren rijkelijk vloeien zoals men met een paradijs bedoelt.
 
En jij? Ik zie je daar wel lopen 
rechtop en krachtig met sterke pas
ik zie je duidelijk in mijn dromen met jopper en met blauwe muts
precies zoals je was
Ik moet nog heel veel aan je denken
maar weet dat je gelukkig bent
Want wat kan iemand anders wezen
die het beloofde land nu kent?

Ja, het is een tuin vol met bloemen 

een zee van kleuren en van pracht
en de zon schijnt zijn warme stralen
schitterend en uit volle macht
en iedereen mag zich hier komen warmen 
als hij verdrietig is of moe
want er zijn altijd een paar liefdevolle armen
die sluiten zich heel zachtjes om je toe. 

Ter herinnering aan Nanne