De tuin staat er uitbundig bij met alles wat in één keer een explosieve groei en bloei doormaakt.
Ik kijk er naar verzorg de bloemen en maai het gras, maar ik zie het allemaal in een grijs kleurtje de pret en het enthousiasme is er vanaf en het is allemaal niet zoals voorheen.
Ik heb moeite om mijn bed smorgens uit te komen, waarvoor denk ik dan. Maar ik moet wel want de hond moet er uit.
Ik weet ook wel dat ik je heb beloofd om door te gaan maar het is soms zo verdomde moeilijk. Alleen aan het ontbijt, aan de koffie, alleen op het terras, boodschappen doen, alleen in dat grote bed.
Na het werk alleen thuiskomen en mijn verhaal nergens kwijt kunnen.
De wereld draait door en ik sta stil mijn lief, want ik mis je zo.
Mijn wereld is zo grijs geworden.
