Een mee en een tegenvaller.

Na 3 maanden chemo Cisplatine-Gemzar met ups en downs, heeft Mike vorige week vrijdag een scan gehad.
Dinsdag onverrichter zake weer terug naar huis omdat de chemo weer niet door mocht gaan en woensdag weer richting ziekenhuis voor de uitslag van de scan.
Bij binnenkomst pik je de signalen al een beetje op, een wat al te vriendelijke verpleegster die je tegemoet treed.
Na de vraag hoe het nu gaat valt de arts meteen met de deur in huis, tja hij heeft tegenstrijdige berichten enerzijds heeft de chemo goed werk gedaan op de longen en de uitzaaiingen daar zijn zichtbaar verminderd. Maar....... ze hebben op de scan gezien dat er iets gaande is in de buik en dan met name in het operatiegebied daar waar het snijvlak niet schoon was na de operatie, en er blijkt wat vocht in de buik te zitten een beetje een rommeltje zegt de arts. Het is de zoveelste dreun die we krijgen te verwerken, het zit ook niet mee.
De C&C kuur heeft niet aangepakt op dat gedeelte in de buik een flinke tegenvaller zegt de arts, tja dat is nog zachtjes uitgedrukt denk ik het is gewoon zwaar klote.
En nu?
Chemokuur 3 nu in de vorm van pillen en dan maar hopen dat die wat doen, dit is het laatste wat hij nog in zijn trukendoos heeft slaat dit niet aan dan is er niets meer.
Flink aangeslagen rijden we terug en staan we voor de opgave om de kinderen en onze familie op de hoogte te brengen van dit verontrustende nieuws.

Moe

Ik zie aan Mike dat hij soms ook niet meer weet hoe het verder moet.
Afgelopen week weer een domper te verwerken de chemo kon alweer niet doorgaan door de drastische vermindering van de bloedwaardes, terwijl het toch 14 dagen na de laatste kuur was. Het lichaam lijkt het allemaal niet meer zo goed te trekken en dat was een beetje een verrassing voor ons omdat Mike zich juist na de laatste kuur beter voelde dan bij de vorige kuren. Je kunt je dus goed voelen terwijl je lichaam het allemaal niet goed aan kan. Blijft natuurlijk de vraag hoe het dan zit met de effectiviteit als je al in 3 weken geen chemo krijgt, de kankercellen groeien intussen maar lustig door als vijandige soldaten in een gemeen gevecht en jij staat aan de zijlijn zonder wapens, een machteloos gevoel.
Het eten gaat nog steeds maar de hoeveelheden nemen af en zo ook het gewicht zodat er nu gebruik wordt gemaakt  van bijvoeding in de vorm van de beruchte nutricia drinkvoeding.
Jarenlang geef ik ze aan mensen bij ons op de afdeling die een verminderde weerstand hebben en niet meer goed eten wat weer het gevaar van ondervoeding met zich meebrengt. Nooit had ik kunnen denken dat mijn sterke beer daar ooit gebruik van zou moeten maken maar het spreekwoord ¨zeg nooit nooit¨ is dus een waarheid. Maar goed dankzij deze voeding blijft het gewicht op peil.
De scan die na deze niet gegeven chemo zou worden gedaan is vanzelfsprekend opgeschort na de chemo van (hopelijk) volgende week.
Nooit gedacht dat ik graag zou willen dat mijn man chemo krijgt toegediend, maar nu je weet dat dat de enige kans is op extra tijd wil je dat het dan ook wordt gegeven en baal je als dit  niet mogelijk is.
We proberen de moed er maar wat in te houden en proberen ondanks alles te genieten van het eindelijk mooie weer.